
Natuur onder de loep
Actueel 257 keer gelezenZoetermeer- In deze rubriek laten experts uit de natuurwereld hun licht schijnen op natuurweetjes. Deze week schrijft Tejo over het Voedselbuurtbos GeuzeGroen. Deze week een bijdrage van Tije Feijen van Stadsboerderij Het Buitenbeest.
Segrijnslakken
In Nederland komt de Segrijnslak vrij algemeen voor. Soms vormen ze zelfs een ware plaag. Het zijn nachtdieren. Maar na een regenbui, ook overdag actief.
Segrijnslakken zijn eetbaar en zijn vooral een delicatesse in België, Frankrijk en Spanje. Meestal betreft het Segrijnslakken (Petit Gris), afkomstig uit kwekerijen. Slakkenboeren kweken ook vaak met Segrijnslakken die bijna zo groot worden als de (ook al eetbare) Wijngaardslak: de Grote Segrijnslak, doorgaans verkocht als “Gros Gris”. In de Nederlandse natuur komen deze niet voor. Sommige kwekers verzamelen de witte eitjes van de Grote Segrijnslak. Deze worden op de markt gebracht als slakkenkaviaar of witte kaviaar. Lekker op een toastje. Overigens, kaviaar van de Albino steur wordt ook witte kaviaar genoemd.
Veel dieren nuttigen graag een Segrijnslaksnackje, o.a. egels, eksters en merels. Vooral zanglijsters zijn er dol op. Eenmaal gevonden door een zanglijster, sterft de Segrijnslak een gruwelijke dood. Het huisje wordt stuk geslagen op een hard voorwerp. Vaak gebruikt de lijster hiervoor een vaste plek. Bijvoorbeeld een steen. Daaromheen liggen dan ook vele gebroken slakkenhuisjes.
De kerstdagen brengen Segrijnslakken slapend door. Ze hebben zich ingegraven of verscholen op een beschut plekje, teruggetrokken in hun huisje. De opening daarvan afgesloten met een dekseltje. Dat dekseltje hebben ze zelf gemaakt van verhard slakkenslijm. Zodra in het voorjaar de temperaturen weer aangenaam zijn komen ze tevoorschijn. Dan is het tijd voor hun nieuwjaarsfeestmaal. Het liefst een kruipend buffet in uw sier- of moestuin.