Zoetermeerse documentaire gepresenteerd op IDFA

Marc Waltman is al van jongs af aan bezig met het maken van films, muziek, strips en animatie. Al op 11-jarige leeftijd filmde hij zijn eerste ‘oorlogsfilm’ met vriendjes in het Westerpark met een Super8 camera van zijn vader. Op 19 november is de première van een door hem gemaakte documentaire tijdens de International Documantary Festival Amsterdam 2016.

Zoetermeer - Met de première gaat een droom in vervulling. Marc: “Met mijn bedrijf ‘Boegbeeld Films’ ben ik vooral zakelijk actief. Ik wilde graag een keer een project doen wat echt van mijzelf was, iets wat ik helemaal naar mijn eigen hand kon zetten.” Marc was jarenlang vaste bezoeker van cultuurpodium De Boerderij. In de zomer van 2013 kwam jeugdvriend Jean-Paul van Mierlo met het idee om een film te maken over zijn jeugdheld Adrian Borland van The Sound.Het verhaal over Adrian Borland, de impact van zijn muziek op Jean-Paul, en de songteksten die hem troost en herkenning brachten intrigeerde Marc. De twee vrienden gingen samen de uitdaging aan om de documentaire met de titel ‘Walkin in the Opposite Direction’ te maken. Het zou één groot avontuur worden. “Het leven van Adrian Borland werd beheerst door zijn ziekte ‘Schizoaffective Disorder’ wat hem zelfs aanzette tot verschillende zelfmoordpogingen. Veel mensen wisten dat niet. Dat was ook de reden dat hij tijdens zijn laatste optreden, wat overigens in De Boerderij in Zoetermeer was, zonder iets te zeggen van het podium afliep. Veel mensen dachten dat hij aan de ‘pillen’ zat, maar hij was juist gestopt met zijn medicijnen met een mentale stoornis tot gevolg. Daar werd ik als filmmaker door gegrepen.” Voor het maken van de documentaire namen Marc en Jean-Paul contact op met de vader van Adrian. Het bracht hen in zijn ouderlijk huis in Wimbledon. De heren filmden in Adrian’s ouderlijk huis waar ook een album was opgenomen. Marc: “Adrian’s vader is dik in de 80 maar werkte graag mee. Overal werden we gastvrij ontvangen en ondervonden we veel openheid van mensen die hun relatie met Adrian met ons wilden delen. Verhalen met een lach en een traan die leidden tot deze documentaire. Dat we eindelijk op de IDFA staan is een mijlpaal. Nu mag iedereen mijn ‘kindje’ zien. Een film waar ik erg trots op ben.”