Nationaal drama GAS is steengoed toneel in drie delen

Simone Langeveld

Het Groningse gas ligt opgeslagen in een poreuze laag zandsteen, kilometers diep. Gasman Alfred weet het mooi te vertellen aan Bette de oudste dochter van hoteleigenaar Boelens die kortgeleden zijn vrouw verloor. Er gaat niets boven Groningen is toch al jaren de slogan van deze Nederlandse provincie? Groningen komt met Toneelgroep Jon Vos naar Stadstheater Zoetermeer. Het is een vervreemdend actuele belevenis.

Zoetermeer - Schreven kranten in 2018 al, mensen kom naar Groningen om dit theater op locatie te ervaren en was dat toch te ver weg? Nu is dit ‘grootse theater over nationale tragedie’ te zien in theaters in het hele land. Op 2 oktober in het Stadstheater in Zoetermeer. Het zou al zeer de moeite waard zijn geweest om ervoor naar Groningen af te reizen. Nu het dichtbij ook mee te beleven is dit een buitenkansje. Acteur Maarten Wansink kondigt vooraf de voorstelling aan als een soort Netflix-serie waarbij je drie afleveringen kunt ‘bingewatchen’ in het theater. Het gaat dan ook om drie bedrijven van elk een uur. Deze worden onderbroken door twee pauzes. Het is dus niet alleen zeer goed acteerwerk waarvan lang genoten kan worden het is echt een volle avond uit. De duur van de voorstelling, drie uur exclusief de pauzes is geen enkel probleem. De drie delen zitten zo goed in elkaar én er wordt zo overtuigend goed geacteerd dat je wordt meegesleept in het zich zo overduidelijk aankondigende familiedrama van de hoteleigenaren de familie Boelens. Drama of niet. Het toneel is tintelend en sprankelend en er wordt regelmatig gelachen. De teksten zijn ‘af’ en worden in een goed verstaanbaar Gronings gebracht. Het is alweer een halve eeuw geleden dat Nederland het gas ontdekte en er hoop en welvaart gloorde voor ons hele land. Dat dit mensen op vele wijzen heeft doen beven en rillen dat maakt dit theaterstuk pijnlijk duidelijk. Wat kan kunst dan toch veel toevoegen. Want ondanks de drie uur durende tragedie die nog lang niet is afgelopen geeft deze zo menselijke verbeelding van een nationaal drama, hoop. Epicentrum van de vertelling is Hotel Boelens in Hoogezand-Sappemeer. Hoteleigenaar Andries (Helmert Woudenberg) denkt een graantje mee te kunnen pikken van het ‘gouden’ gas in de grond. Bij de voorstelling zijn de verhalen van Groningers te lezen op tentoonstellingspanelen in de foyer.