Geloof als veerkracht
'Mijn kleindochter staat op het punt te bevallen, het babytje kan elk moment komen. Alleen durf ik daar als opa niet blij mee te zijn. In wat voor een rotwereld wordt mijn kleinkind geboren?' Die woorden schokten me.
Nog zo'n geluid: 'Eén ding is zeker, onze tieners en twintigers krijgen het slechter dan wij'. Hoe weet je dat?
De moeite en het verdriet van mensen nu kunnen ook ontstellend zijn. In relaties gaat er van alles mis. En wat mensen die de crisis en oorlog hebben meegemaakt hebben doorstaan. Maar inderdaad, we hebben lang in de luwte van de tijd geleefd. Toen de Koude Oorlog stopte, zaten we er in West-Europa warmpjes bij. Dat verandert snel. En doet veel mensen de schrik om het hart slaan.
Moeten we het hoofd nu maar gelaten in de schoot werpen of wanhopig dansen op de rand van de vulkaan. Proberen er voor onszelf nog alles uit te halen?
't Is gezonder te geloven in de toekomst, al vergis je je duizendmaal. Door je handen uit de mouwen te steken en iets te doen voor een ander, ontdek je dat je het verschil kunt maken. Je inzet doet ertoe! We laten ons vaak nodeloos verlammen terwijl we ontzaglijk veel kunnen betekenen.
Vanuit zijn cel, als gevangene van Hitler, schreef de theoloog Dietrich Bonhoeffer, -in augustus 1944: 'Optimisme is de kracht om te hopen als anderen het opgeven; de kracht het hoofd omhoog te houden als alles fout schijnt te gaan, de kracht tegenslag te dragen; de kracht die nooit de toekomst laat aan de tegenstander maar haar opeist voor zichzelf'. 't Is het geloof dat die veerkracht geeft!
Premier Rabin van Israël, die om zijn vredesinzet werd vermoord, zei toen hem werd gevraagd of hij nooit moedeloos werd: 'Wij kunnen ons de luxe pessimist te zijn niet permitteren'. Rabbi Jochanan (30 vr.- 60 na Chr.) zei: 'Als je een boompje in je handen hebt om te planten en ze vertellen je dat de Messias gekomen is, blijf dan en voltooi je plannen, en ga daarna uit om Hem te begroeten'.