Topharpist Joost Willemze op zomaar een zondagmiddag in de Dorpskerk
Zondag was aanstormend harpist Joost Willemze in de Dorpskerk in Pijnacker voor een zondagmiddagconcert, waarbij hij diverse stukken speelde, afgewisseld met muziek door organist Jeroen de Haan die de laatste tijd heel actief is in de Dorpskerk, ook als ‘leidinggevende’ van de opgerichte Cantorij Dorpskerk die is voortgekomen uit de voorzang in de coronaperiode.
Joost Willemze is familie van Hans en Marja Smaal die de kar trekken bij de voorzang en de cantorij in de Dorpskerk. Ze vonden hun 26-jarige neef bereid om een harpconcert te geven in de kerk via de orgelstichting van de kerk. Het was heel bijzonder om het toptalent op zijn harp bezig te horen en te zien. Harpspel van hoog niveau, waarbij ingewikkelde stukken worden gespeeld, is een lust voor het oor maar ook voor het oog.
Na afloop vertelde de jonge harpist waarom en hoe hij harp is gaan spelen en geen gitaar, viool of piano. Daar zit geen diepere gedachte achter: toen hij als jongen van een jaar of acht bij een muziekschool naar binnen liep, stond in het eerste lokaal waar je vanaf de gang linksaf naar binnen kon een harp. Joost sloeg linksaf, beroerde de harp en doet nu bijna twintig jaar nog met volle overgave.
In een boekje van AVRO-TROS Klassiek waarin zijn eerste CD te vinden is op bladzijde 27 vertelt Joost het verhaal achter zijn harppassie. Het mooie en het intieme van het instrument vindt hij het directe contact tussen zijn vingers en de snaren. Die vingers en die snaren worden tijdens het spel als het ware één harmoniërend geheel.
Waarom Joost zich heeft ontwikkeld tot een topharpist is natuurlijk te danken aan zijn talent, maar ook zijn overgave en discipline. Hij vertelt dat hij een perfectionist is die heel lang van zichzelf geen fout mocht maken. Pas nu probeert hij zichzelf wijs te maken dat een optreden echt niet mislukt is als hij ergens een foutje heeft gemaakt. Dat maakt hem vrijer in zijn spel dat zich nog volop ontwikkelt.
Zijn carrière zit in de lift. Eind vorig jaar behaalde hij zijn masterdiploma aan het Conservatorium van Amsterdam. Hij heeft nationaal en internationaal verschillende prijzen gewonnen en het televisieprogramma Podium Witteman was goed voor zijn bekendheid. Joost geeft concerten in binnen- en buitenland en gaat deze zomer met het European Union Youth Orchestra op tournee door Europa.
Joost Willemze heeft zijn talent en belangstelling niet louter op de harp en de muziek gericht. Zijn interesse gaat veel breder. Hij heeft een bachelor Russisch en Klassieke talen en verdiept zich heel grondig in kunst in de breedste zin van het woord. Italië is zijn favoriete land, met Rome als summum en genies als Michelangelo, Giotto en Rafael als inspiratiebronnen. Als hij een kerk of een museum ziet, gaat hij naar binnen, op zoek naar wat er qua kunst en schoonheid te vinden is.
Die verbreding van zijn wereld had en heeft hij ook nodig, enerzijds ter versterking en ondersteuning van zijn harpspel en tegelijk ook als manier en middel om niet te eenzijdig alleen met de harp bezig te zijn.
Tot rond zijn zestiende speelde hij gewoon en ervaarde hij het niet als studeren. Toen hij op die leeftijd doordrong tot de finale van het Prinses Christina Concours, voelde de muziek ineens heel serieus en werd hij zich meer en meer bewust van het podium en het publiek, terwijl hij voor die tijd gewoon met de muziek bezig was.
Het gevolg van die ontwikkeling was dat hij echt ging studeren en uren maken. Het harpgevoel was lange tijd dubbel: hij wilde spelen, spelen en spelen om beter te worden, maar tegelijk was er de angst dat daardoor allerlei andere levenswegen mogelijk afgesneden zouden worden. Nu versterken die verschillende belangstellingsgebieden elkaar en blijkt de veelzijdigheid juist zijn kracht. Hij vindt het mooi en belangrijk om een muziekstuk en alles wat er in schuil gaat uit te zoeken en uit te diepen.
Het was best jammer dat zo’n topper in Pijnacker speelt op een te zonnige zondagmiddag en dat heel veel liefhebbers die om de hoek wonen waarschijnlijk gewoon niet weten dat het gebeurt en plaatsvindt, terwijl ze het een geweldige ervaring gevonden zouden hebben om zo’n harptopper van dichtbij bezig te zien en te horen. Misschien komt er nog wel eens kans… (SO)