Echtpaar Schoppink-de Blieck 65 jaar getrouwd
ActueelPijnacker - Albert Schoppink (92) en Geertje de Blieck (90) uit Pijnacker waren vorige week 65 jaar getrouwd. Vanwege dit bijzonder feestelijke moment, kwam locoburgemeester Ilona Jense – van Haarst langs om het echtpaar te feliciteren. Ze kwam niet met lege handen, maar nam een prachtig bloemstuk mee. Het werd - onder het genot van een lekker bakkie - een zeer gezellig samenzijn.
Geertje zag het levenslicht in Aalsmeer en Albert in Hellendoorn. Samen zagen ze heel wat steden en dorpen aan zich voorbijtrekken, vooral Geertje. “Mijn vader zat bij de politie en zodoende moesten we veel verhuizen. Soms vrijwillig, maar ook noodgedwongen zoals tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog. Mijn vader was politiechef op Texel en kreeg het aan de stok met de burgemeester”, vertelt ze. Toen de burgemeester, die op zijn zachts gezegd nogal de kant van de bezetters had gekozen, een zak met meel had gevorderd van haar familie, waren de rapen gaar. “Mijn moeder was niet op haar mondje gevallen en ging verhaal halen. Ze kreeg de zak terug. Echter zat er ook een briefje bij dat we binnen vier weken het eiland moesten verlaten.”
Uiteindelijk liep het tweetal elkaar tegen het lijf op de jongerenclub in het Gelderse Lochem. “Bekend van de Witte Wieven”, zegt de locoburgemeester meteen. “Dat klopt”, vervolgt Albert zijn verhaal. “Ik ben op kamers gaan wonen in Den Haag en Geertje intern bij een verzorgingstehuis waar ze ook werkte. Toen we gingen trouwen en ik inmiddels aan de slag was als bouwkundig tekenaar is Geertje gestopt met werken.” (Albert tekende onder andere de verkeerstoren van Schiphol, red.)
Geertje staat op van de bank en stelt meteen dat dat maar voor even was. “Dat was normaal in die tijd, maar ik wilde ook werken.” Zo deed ze een opleiding pedicure en heeft ze dat lange tijd met veel plezier gedaan. Een extra opleiding tot schoonheidsspecialiste zat er niet in, want na twaalfenhalfjaar huwelijk werd dochter Liesbeth geboren. “Een engel van een dochter”, zegt Geertje. Ook kleinkinderen Bas (21) en Emma (20) zorgen voor veel geluk in het leven van het paar.
Na zo’n tien jaar in Den Haag te hebben gewoond, verhuisden ze naar Pijnacker-Noord. Geertje: “Daar kochten we toen voor nog geen 50.000 gulden een woning aan de Dunantlaan. Als je nu de prijzen ziet, dan kun je je dat niet meer voorstellen.” Inmiddels wonen ze alweer een hele poos op het Vlaardingpad in Tolhek. Een fantastisch huis met een schitterende tuin. Dat laatste was een wens van Albert, die als boerenzoon nooit zijn draai zou kunnen vinden op een balkonnetje.
De rode draad door het leven van Albert en Geertje is onmiskenbaar de Tweede Wereldoorlog geweest. Van het conflict met de Texelse burgemeester tot een bijzondere oorkonde van moed en heldhaftigheid vanwege het helpen van Joodse onderduikers.
Verzetsdaad
Dochter Liesbeth haalt een Hebreeuws geschrift van de muur. “Op 4 april 2016 werden wij uitgenodigd in de Joodse synagoge van Delft”, zegt Albert. “Na uitvoerig onderzoek is vast komen te staan dat mijn ouders op de boerderij in Hellendoorn met gevaar voor eigen leven Joodse onderduikers hadden ondergebracht. Uit handen van de Israëlische ambassadeur kregen zij postuum een prachtige oorkonde voor deze verzetsdaad. Heel de zaal zat vol en er was zelfs een man aanwezig die destijds als baby was ondergedoken bij mijn ouders.”
Ondanks wat fysieke problemen, lopen de mondige negentigers nog bijna dagelijks een rondje door de wijk. Vooral het mooie Tolhekpark vinden ze schitterend. Samen met dochter Liesbeth, die samen met haar gezin een stukje verderop woont, worden de wekelijkse boodschapjes gedaan. Al met al redden ze het na al die jaren nog prima samen. “De tijd is voorbij gevlogen”, merkt Geertje nog op. “We hebben tegenspoed, maar vooral ook veel voorspoed gehad. Dat laatste moet je altijd maar een beetje onthouden”, besluit ze.