Wezel met prooi in de nieuwe driemanspolder. Foto Frans Jansen
Wezel met prooi in de nieuwe driemanspolder. Foto Frans Jansen

Zoetermeer- In deze rubriek laten experts uit de natuurwereld hun licht schijnen op natuurweetjes. Deze week een bijdrage van Frans Jansen.

Voetbalwijsheid

Onderweg in de natuur liggen de verrassingen altijd om de hoek. In een van mijn bijna dagelijkse rondes door de Nieuwe Driemanspolder wordt mijn blikveld ruw verstoort. Een man op een terreinfiets ragt op grote snelheid dwars door het struweel. 

Als natuurliefhebber baal ik daar ontzettend van maar ik besef mij ook dat iedereen zijn eigen liefhebberijen mag uitoefenen. Zolang dat binnen de regels wordt gedaan, hoor je mij niet klagen. Een terreinfiets is nu eenmaal gemaakt om off the road te worden gebruikt en dat deed deze heer met plezier en volle overtuiging. De polder heeft een recreatieve bestemming dus er mag (nog) veel. Ik pak mijn fotospullen in en zoek mijn heil een stuk verderop. Aangekomen op mijn locatie maak ik mijn camera gebruiksklaar en wandel richting een smal bruggetje dat toegang biedt tot de slikken aan zuidoost zijde. Als ik het bruggetje op 10 meter ben benaderd, komt iets kleins over dat bruggetje opgejaagd recht op mij af rennen. Ik richt mijn camera en druk af. Dan vliegt de biker eveneens over de brug en langs mij heen. Hij knikt vriendelijk en verdwijnt uit beeld. 

Ter plekke check ik mijn plaatjes op de camera en denk ik dat ik de hermelijn heb vastgelegd. Thuisgekomen blijkt het zijn kleinere soortgenoot te zijn. Een wezeltje met als prooi waarschijnlijk een woelmuis. Het belangrijkste verschil tussen de wezel en de hermelijn is het ontbreken van de zwarte staartpunt. Deze wezel heeft ook de kenmerkende bruine keelvlek bij de mondhoek die bij de hermelijn weer ontbreekt. Zonder die biker had ik hem waarschijnlijk niet ontmoet.“Elk nadeel heb ze voordeel” citeer ik dan maar.