Ziekenhuis blijft ons zorgen baren
Wat is dat toch met het Langeland Ziekenhuis? Het begint een beetje op een boemerang te lijken. Je gooit hem weg en met de meeste grote vaart komt hij weer terug. Bij het ziekenhuis is het net zo. Het blijft een tijdje stil en dan komen er weer nieuwe plannen bovendrijven. Maar de boodschap is telkens min of meer hetzelfde. Het komt er steeds op neer dat er zorgtaken gaan verdwijnen. De politiek schreeuwt moord en brand. Vervolgens verdwijnen de plannen een tijdje om vervolgens toch weer de kop op te steken.
Ik kan me de situatie in ziekenhuizen een beetje voorstellen. Want specialisatie lijkt een goed idee. Waarom niet op een aantal plekken in Nederland investeren in bijvoorbeeld ziekenhuizen die gespecialiseerd zijn in de behandeling van kanker of die expert zijn in het behandelen van hartproblemen. Als dat het plan zou zijn, dan zou het niet eens zo'n heel gek idee zijn. Maar het weghalen uit het ziekenhuis van de geboortezorg en de eerste hulp, vind ik toch wel een heel bizar idee. Eerste hulp. De naam zegt het al. Daarbij telt soms elke minuut. Toch niet erg handig als je dan ruim een half uur moet rijden om de dichtstbijzijnde eerste hulp te bereiken die in Den Haag of Rotterdam zit. Of bevallingen waar complicaties bij optreden? Dat moet toch ook zo dicht mogelijk bij huis zijn. Een relatie van mij heeft een kraamzorgbureau en appte. 'Ik zit tot mijn nek in de bevallingen. Gelukkig dat het Langland nu nog een verloskundeafdeling heeft, want de A12 is afgesloten en dat zou vandaag tot een aardig rampje hebben geleid.' Ik bedoel maar. Het ziekenhuis is er bovendien ook voor de mensen in de dorpen om Zoetermeer heen. Al met al toch een aardig verzorgingsgebied.
Wat ik in deze kwestie helemaal bizar vind, is de reactie van wethouder Ingeborg ter Laak. Ze werd (opnieuw) totaal door de ideeën overvallen en was niet op de hoogte van de plannetjes die op de Toneellaan werden voorbereid. Nu kan je als wethouder wel zeggen dat je officieel niks over het ziekenhuis te zeggen hebt, maar toch. Ik zou mij er als wethouder toch wat steviger tegenaan bemoeien om de juiste zorg voor de stad te behouden. Dan maar officieus.