Zeppen op een Zoetermeerse SocialSofa met ‘een zonnetje’
Actueel 58 keer gelezen“nog nooit was ik in het museum geweest”
Simone Langeveld
Wanneer kunst en cultuur dicht bij je hart liggen dan ken je vast deze inmiddels ‘Zoetermeerse’ dame. De van oorsprong Haagse Alida van Zon trouwde met de Rotterdamse Bartholomeus van Gent. Van Gent schreef in 1999 het boek, ‘Zoetermeer Ontwikkeling van een nieuwe stad’, en was indertijd in dienst bij het stedenbouwkundig bureau Fledderus dat samen met Van Embden en Schut het plan tekende voor ‘groot Zoetermeer’. Het is dankzij dit huwelijk dat Alida in Zoetermeer kwam wonen.
Zoetermeer - Alida wordt in augustus 90 jaar en haar dochter Liselet van Gent (zangdocent en dirigent) kwam op het idee om haar moeder voor deze gelegenheid eens letterlijk in het zonnetje te zetten.
We schrijven 1975 wanneer Alida met haar twee nog jonge dochters in Meerzicht woont. “Het is inmiddels 45 jaar, de helft van mijn leven dat ik in Zoetermeer woon. Weet je, op de tekentafel van mijn man heb ik Zoetermeer geboren zien worden.” Als jong meisje uit een gezin met drie kinderen (een zus en een broertje) heeft Alida heel bewust de oorlogstijd in Den Haag meegemaakt. Ook de eenzame vlucht als veertienjarig meisje vanuit Beilen terug naar ‘huis’ in Den Haag staat in haar geheugen gegrift. “Mijn broertje en ik werden vanwege het bombarderen van het Bezuidenhout, naar kennissen in Drenthe gestuurd. Toen wij daar zaten en mijn ouders en zus nog in Den Haag waren, werd ons huis verwoest. Pas na de bevrijding kon ik door heimwee gekweld, vluchtten naar Den Haag.” Uiteindelijk was ze ‘liftend’ een goede week eerder dan haar broertje terug in Den Haag bij haar ouders en zus, die geen eigen huis meer hadden. “Mijn poëzie-albums zijn wel gered uit het puin. Mijn moeder zei: ‘We hebben elkaar nog.’ “
Alida groeide op met muziek, een oom was cantor-organist en ze bracht in 1947 met een tekendocente van de MMS een bezoek aan het Haags Gemeentemuseum. “Nog nooit was ik in een museum geweest, het bezoek was overweldigend”, vertelt ze. “Onlangs heb ik het museum nav 75 jaar bevrijding nog geschreven over dit eerste bezoek.” Het schilderij van Charlie Toorop met een droevige clown voor de restanten van het gebombardeerde Rotterdam maakte een onuitwisbare indruk op haar. Alida droomde als jong meisje als vroedvrouw in de binnenlanden van Celebes te kunnen werken. Ze was te jong voor de opleiding verpleegkunde en volgde de opleiding voor secretaresse.
Naast haar werk ontplooide Alida zichzelf met vrijwilligerswerk voor Amnesty, voor het WNF, in schoolbesturen van de scholen van haar dochters en vanaf 1997 voor het Stadsmuseum. Ze maakte kunstreizen, zong in het koor, is lid van de Leeskring van de bibliotheek en mag graag voorlezen. “Een erg strenge moeder was ik niet. Een opvoeding in de geest van de jaren zeventig en in die geest is ook ‘groot Zoetermeer’ gebouwd.” Alida mag nóg graag vertellen, schrijft goed en speelt wanneer dat kan quatre mains op de piano met een buurvrouw in het Fregat.