Cupido schiet raak bij Liefdesconcert Orkestcollectief

Zoetermeer – Zaterdagavond stroomde de theaterzaal van het CKC vol. Op het scherm beelden en geluiden van een kloppend hart. Orkestcollectief bracht de volledig nieuwe productie Liefdesconcert. Een uitverkochte zaal was snel in de liefdes-mood.

Het CKC was omgetoverd tot een liefdes-paradijs met echte love-seats, hartvormige balonnen en heel veel rood. Onder leiding van dirigent Esther Damsma in ‘t Groen werd de muziek creatief gevangen onder de zinnen van het gedicht ‘Something old, something new, something borrowed…’.
Een pittige klassieke opening met de ouverture Romeo en Julia van Tsjaikovski met direct erna het grote contrast met de West Side Story waarin halsbrekende maatsoortwisselingen voor de musici. Dirigent Esther, die het programma vlot en met kennis aan elkaar praatte, vertelde dat dit nummer mooie herinneringen opriep aan de tijd dat de vonk oversloeg naar haar geliefde Bert Damsma. Inmiddels getrouwd, zij dirigent en hij de vaste arrangeur en tuba, bastrombone en euphonium speler bij Orkestcollectief. Hun stempel op de programmering was goed zichtbaar.
Nature Girl met zang van de vaste zangeres van Orkestcollectief, Kiki van der Heiden maakte indruk en met het liefdeslied Love Sorrow van de Weense componist en violist Fritz Kreisler zwijmelde het publiek naar romantische tijden. Speciaal gearrangeerd voor de klarinettisten Edith en Petra. Het talentvolle orkest toonde haar muzikaliteit in de vertolking van het pittige Blue Rondo van Dave Brubeck met voor de pauze de Songfestivalkraker Euforia.
Geschrokken gezichten in het publiek toen een echte Kiss-cam over de tribune door het publiek trok om verliefde koppels met hun verhaal te vangen. Esther als interviewer erachter aan. Het leverde leuke en ontroerende verhalen op. Na de pauze The Wave met Bert Damsma als solist op de bastrombone. Zo laag aan het eind dat harten van het publiek resoneerden. Moulin Rouges Come what may werd naast Kiki vertolkt door gastzanger Bojan die ook na de pauze z’n visitekaartje afgaf. Een bijzonder arrangement van het Oasis nummer Wonderwall was de opmaat naar de laatste twee nummers, Up Where we Belong van Joe Cocker en Jennifer Warnes uit 1982 en een medley van Toto-nummers. Na een staande ovatie van het publiek kon een toegift, Fame, niet uitblijven. Orkestcollectief heeft weer vele harten gestolen en blijft een uniek en vernieuwend ensemble in het plaatselijke culturele circuit. De liefhebbers kunnen alvast 23 maart volgend jaar in de agenda zetten voor de nieuwe productie met een Latijns-Amerikaans accent.