Ingeborg ter Laak; ‘Dakloosheid kan echt iedereen overkomen’
Actueel 74 keer gelezenRobbert Roos
In Zoetermeer staan ongeveer 200 personen als dakloos geregistreerd. Het werkelijke aantal ligt naar alle waarschijnlijkheid vele malen hoger, maar niet iedere dakloze is in beeld. Een gegeven waar wethouder Zorg, Welzijn en Sport Ingeborg ter Laak zich grote zorgen over maakt. Het Streekblad ging met haar op bezoek bij Limor en sprak met drie personen die zelf dakloos zijn geweest.
Zoetermeer - Bij het woord daklozen denkt men vaak aan zwervers of drugsverslaafden. Toch is dakloosheid iets wat iedereen zomaar kan overkomen. Patricia* woonde samen en zag een lang en gelukkig leven voor zich. Toen er echter een bipolaire stoornis werd geconstateerd liep haar relatie stuk en werd ze dakloos. “Mijn ouders wonen in het buitenland en ik heb hier verder geen broers of zussen. Omdat ik geen fulltime contract had, kwam ik ook niet in aanmerking voor een woning.” In een soortgelijk geval kun je je dan melden bij het CCP, ook wel daklozenloket genoemd. Maar die zit in Den Haag en als je geen vervoer of inkomen hebt is dat niet altijd even praktisch. “In Nederland zijn zo’n 40 steden aangewezen als opvangplaatsen voor daklozen”, legt wethouder Ter Laak uit. “In het geval van Zoetermeer is dat Den Haag.” Ronald* (42) raakte door een scheiding dakloos. In eerste instantie dacht hij nog; ik regel het zelf wel. Maar dat liep anders. In totaal sliep hij anderhalf jaar op straat. Toen hij met kapotte voeten op de eerste hulp van het ziekenhuis terechtkwam werd hij doorverwezen. “Zorg eerst dat je een ander huis hebt voordat je je eigen huis verlaat”, is dan ook zijn advies. Saskia* (25) werd door haar ouders uit huis gezet en sliep bij anderen op de bank. Toen dat niet meer ging nam zij contact op met de gemeente en werd via de WMO door iemand van het JIP doorverwezen naar Limor. “Hier kan ik op adem komen.” Als de voormalig daklozen hun verhaal vertellen komen bij allen de tranen als vanzelf. Wethouder Ingeborg ter Laak is zichtbaar geraakt. Toch is zij ook blij als zij hoort dat deze mensen het toch gered hebben. “Ik ben enorm trots op jullie doorzettingsvermogen, en blij om te zien wat jullie nu bereikt hebben. Een dak boven je hoofd is zo belangrijk. Ik roep iedereen dan ook op; Zoek hulp voordat de problemen ontstaan. Mijn wens voor de toekomst is een persoon die naast jullie staat om zo nog eerder hulp te kunnen bieden. “ (De namen van de personen zijn gefingeerd en bij de redactie bekend)