‘Zolang er leven is’ - Niet elk succes is onbeperkt houdbaar
Actueel 70 keer gelezenRobbert Roos
Wie kent hem niet: Hendrik Groen; de knuffelbejaarde van Nederland. Bekend van de boeken, de vele prijzen, tv-serie of het toneel. Samen met de andere leden van de ‘Omanido-club’ zoals Evert, Edward en Grietje en natuurlijk de onnavolgbare mevrouw Stelwagen mag Hendrik Groen dan een feest der herkenning zijn; niet elk succes is onbeperkt houdbaar.
Zoetermeer - Van de dagboeken van Hendrik Groen zijn inmiddels meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Ze werden o.a. bekroond met de NS Publieksprijs, en als serie uitgezonden op televisie. Ook in het theater is het succes ongekend. ‘Pogingen iets van het leven te maken’ was avond na avond uitverkocht. Vandaar dat er nu een nagelnieuwe ‘Hendrik Groen - Zolang er leven is’ op de planken staat. Het publiek in de zaal vormt een schril contrast met de acteurs op het podium. De cast bestaat uit dezelfde jonge acteurs als de vorige Hendrik Groen-voorstellingen met Beau Schneider in de hoofdrol, terwijl het merendeel van het publiek de gemiddelde leeftijd flink optrekt. De jonge cast is een bewuste keuze. Omdat er, zoals regisseur Gijs de Lange het zo treffend zegt; “In elke bejaarde ook nog altijd een jong iemand verborgen zit.” Aan de cast ligt het niet. Ondanks hun relatief jonge leeftijd acteren ze de sterren van de hemel en weet vooral Beau Schneider het personage van Groen feilloos neer te zetten. Maar toch. Waar de acteurs in de tv-serie bijna niet lijken te hoeven acteren, en vooral zichzelf spelen lijkt het in deze toneelproductie toch net een beetje teveel ‘gemaakt.’ De waarheid is zoals hij is; ook in een verzorgingstehuis is er humor, en prille verliefdheid in schril contrast met nietsontziende lichamelijke aftakeling. Waarom kiezen we er hier voor om onze ouders, na een lang en vol leven, weg te stoppen in een zorginstelling, in plaats van hun laatste dagen gewoon thuis door te laten brengen? Daar geeft het stuk geen antwoord op. Een oplossing biedt het evenmin. Er is zang en muziek, afgewisseld met intieme conversaties tussen Hendrik en zijn Eefje. Achter de geraniums zitten is er in elk geval niet bij. Voor wie op zoek is naar een nieuw hoofdstuk in de Hendrik Groen-reeks komt wellicht bedrogen uit. Als je de serie hebt gevolgd is er niet bijzonder veel nieuws. Voor wie echter toe is aan een livevoorstelling van zijn of haar favoriete boek of serie is de voorstelling een avond vol vermaak. Ach; zolang er leven is.....